به نقل از «خبرآنلاین»

9 گزینه در انتظار تصمیم رئیس جمهور/ وزیر آموزش و پرورش رئیسی کیست؟

تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۵۹۵۲۷۱

نزدیک به سه ماه است که دولت کار خود را شروع کرده اما از آنجایی که مجلس به «حسین باغگلی» رای اعتماد نداد این وزارتخانه بی‌وزیر ماند. البته علیرضا کاظمی از شهریور ماه تصدی این وزارت خانه را به عنوان سرپرست به عهده گرفته اما قانونا تا چهارم آذر ماه بیشتر نمی‌تواند این عنوان را داشته باشد. برای همین هم شاهدیم که یک بار دیگر گمانه‌زنی‌ها درباره انتخاب رئیسی برای این وزارتخانه مهم افزایش یافته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

اهمیت آموزش و پروش به جای خود اما این وزارتخانه به سبب مشکلات گسترده از جمله نارضایتی معلمان و مشکلات مالی یک وزارتخانه پرچالش به حساب می‌آید. با این حال هوادار کم ندارد شاهد طرح اسامی متعددی به عنوان وزیر احتمالی آن هستیم. از نمایندگان مجلس گرفته تا وزرای سابق و حتی بستگان برخی شخصیت‌ها و ... خلاصه فهرست گمانه‌ها بلند بالاست. 

گفته می‌شود که دولت رئیسی نهایتا یک هفته یعنی تا 20 آبان فرصت دارد که تکلیف این قضیه را روشن کند چون قبل از 4 آذر باید جلسه رای اعتماد به وزیر پیشنهاد برگزار شده باشد و قاعدتا نمایندگان نیز یک فرصت دو هفته‌ای برای بررسی گزینه دولت را می‌خواهند. 

علیرضا منادی سفیدان نماینده مجلس و رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در اینباره به تسنیم گفته است: «وزیر انتخاب شده باید از میان فرهنگیان باشد، معلمان را به خوبی بشناسد، تحول ایجاد کند و مانند گزینه قبلی نباشد چون اگر اینگونه باشد اتفاقات قبلی تکرار می‌شود.»

کسی باید بعنوان گزینه آموزش و پرورش معرفی شود که بتواند آموزش و پرورش را از مشکلات شرایط خاص کرونا و تعطیلی دو ساله آموزش‌های حضوری  عبور دهد.»

به گفته او، دولت اعلام کرده است وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش را احتمالاً این هفته به مجلس معرفی خواهد کرد.

وزرای احتمالی چه کسانی هستند؟

در طی این مدت اسامی متعددی در رسانه‌ها و محافل خبری درباره گزینه نهایی سیدابراهیم رئیسی برای آموزش و پرورش مطرح شد که از آن جمله می‌توان به حسین تاریخی دبیرکل اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزی، محمدطیب صحرایی مدیر مجتمع آموزشی امام صادق تهران، میثم نعمتی از مدیران ارشد اسبق انجمن‌های اسلامی، علی طاهریان مدیر آموزش و پرورش شهرستان کاشمر، مسعود فیاضی معاون فرهنگی مرکز پژوهش‌های مجلس و علیرضا کاظمی سرپرست فعلی وزارتخانه و معاون پرورشی و فرهنگی آن اشاره کرد.

علی‌احمدی

یکی دیگر از  گزینه‌های قابل توجه علیرضا علی‌احمدی است. چهره‌ای شناخته شده که دو سال وزارت آموزش و پرورش – سال 86 تا 88 - را هم در کارنامه خود دارد. او در دولت سیزدهم معاون امور علمی، فرهنگی و اجتماعی این سازمان برنامه و بودجه شد.

محمدمهدی زاهدی

محمدمهدی زاهدی بیشتر چهره آموزش عالی است اما اسمش در بین گزینه‌ها است. او دکترای ریاضی دارد و در سوابقش، سکانداری وزارت علوم، نمایندگی مجلس، رئیس آموزش و پرورش شهرستان شهر بابک، عضو شورای تحصیلات تکمیلی و پژوهشی دانشکده ریاضی، معاون پژوهشی دانشگاه شهید باهنر کرمان، عضو انجمن ریاضی ایران و استاد دانشگاه دیده می‌شود.

 احمد حیدری

احمد حیدری با اینکه بیشتر به عنوان سخنگوی دانشگاه آزاد و معاون پارلمانی این دانشگاه شناخته می‌شود اما سابقه آموزش و پرورشی هم دارد و در کارنامه کاری‌اش مدیرکل دفتر وزارتی و معاون حقوقی و امور مجلس وزیر آموزش و پرورش دیده می‌شود.

او رئیس ستاد انتخاباتی کانون کشوری فرهنگیان جبهه نیروهای انقلاب اسلامی در دوره انتخابات ریاست جمهوری بود. پس از اعلام موجودیت جبهه مردمی نیروهای انقلاب، نیز از کسانی بود که از این جبهه اعلام حمایت کرد. وی یکی از مخالفان کنکور به حساب می آید و پیشتر گفته بود: «تا زمانی که پول پرقدرت در کنکور هزینه شود و کنکور به این شیوه جریان داشته باشد عدالت آموزشی در کشور اجرا نخواهد شد.

حیدری در لیست سه نفره نهایی رئیس‌جمهور برای معرفی به مجلس بود اما در نهایت، این حسین باغگلی بود که به مجلس معرفی شد؛ با اینکه حیدری رئیس ستاد فرهنگیان آیت‌الله رئیسی بود و شانس او را برای معرفی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش بالا می‌دیدند اما در لیست‌های بعدی، نامی از او شنیده نشد.

او چندی پیش هم از سوی وزیر نیرو به عنوان معاون حقوقی، پشتیبانی و مجلس این وزارتخانه منصوب شد.

 محمدطیب صحرایی

محمدطیب صحرایی هم از جمله پای ثابت‌های لیست گمانه‌ها درباره وزیر احتمالی آموزش پروش است. امام صادقی هم است. دکترای جامعه‌شناسی سیاسی از این دانشگاه دارد و همچنین مدیر مجتمع آموزشی وابسته به این دانشگاه است.

وی، طراح طرح کشوری ایماوا (الگوی یک مدرسه ایرانی و اسلامی)، از مدرسین طرح بینش مطهر و طراح و مجری طرح شهید بهنام محمدی از طرح‌های حوزه تربیتی در مدارس کشور است.

 مسعود فیاضی

فیاضی را بیشتر با مدیرکلی دفتر انتشارات و تکنولوژی آموزشی می‌شناسند . او دو سال است که معاون آموزش و فرهنگ مرکز پژوهش‌های مجلس شده. کارنامه‌اش هم بیشتر سیری پژوهشی-مطالعاتی دارد. در دانشگاه تهران، در رشته عمران تحصیل کرده است ولی در ادامه، تحصیل فقه و اصول و فلسفه را به مهندسی عمران ترجیح داده است. همچنین سه سال مسؤول امور پرورشی و فرهنگی یکی از مجتمع‌های آموزشی تهران بوده است.

 احمد قیومی

قیومی مدیریت رسانه خوانده و دکترا دارد. از مدیران سابق مناطق آموزش‌ و پرورش شهر تهران و مشاور سابق مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران بوده است. وی در دوره‌ای مدیرکل آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست کشور بوده است.

 حسین تاریخی

تاریخی چهره نام‌آشنای دانش‌آموزی است. او دانش‌آموخته مدیریت در دانشگاه علم و صنعت است و هم اکنون دبیرکل اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان بوده و دغدغه اصلی‌اش نیز مسائل نوجوانان و تربیت بوده است.

سیید محمد حسینی

سید محمد حسینی معاون امور مجلس شده اما برخی هنوز هم او را گزینه وزارت آموزش و پروش می‌دانند! او مسؤولیت‌هایی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دهم، قائم مقامی وزیر علوم تحقیقات و فناوری در دولت نهم و نمایندگی دوره پنجم مجلس شورای اسلامی را در کارنامه خود دارد.

محمدرضا مردانی

محمدرضا مردانی رئیس سازمان بسیج اساتید دانشگاه‌ها و مراکز علمی، پژوهشی و آموزشی کشور است.از اساتید دانشگاه امام حسین علیه السلام است که عنوان مشاور رئیس و مدیرکل دفتر انتصابات دانشگاه آزاد اسلامی را در کارنامه خود دارد.

 علیرضا کاظمی

کاظمی که سه ماهی می‌شود سرپرست شده و قبلا هم معاون پرورشی و فرهنگی همین وزارتخانه بود، در فهرست گمانه‌زنی‌ها حضور دارد. او هم تحصیلات حوزوی دارد و مدارک کارشناسی الهیات و معارف اسلامی از دانشگاه علوم اسلامی رضوی گرفته. کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه فردوسی مشهد و کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق از دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد و هم اکنون دانشجوی دکترای مدیریت راهبردی در دانشگاه عالی دفاع ملی است.

23217

کد خبر 1570161

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: دولت سیزدهم سیدابراهیم رئیسی وزارت آموزش و پرورش آموزش و پرورش

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۵۹۵۲۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده تصمیم رئیس جمهور چین برای ملاقات با وزیر خارجه آمریکا / توسعه و تقویت اقتصادی، راهکار چین برای مقابله با تحریکات آمریکا / چین بر جذب سرمایه گذاری خصوصی از آمریکا متمرکز است

به گزارش جماران،  ایان آرتور برمر (متولد 12 نوامبر 1969) دانشمند علوم سیاسی، نویسنده و کارآفرین آمریکایی است که بر ریسک سیاسی جهانی متمرکز است. او بنیانگذار و رئیس گروه اوراسیا، یک شرکت مشاوره و تحقیقات ریسک سیاسی است . برمر 11 کتاب در مورد مسائل جهانی منتشر کرده است. او در تازه ترین نوشتار به بررسی رابطه ایالات متحده و چین به بهانه سفر اخیر وزیر خارجه ایالات متحده به این کشور پرداخته و می نویسد:

آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا  به تازگی از چین ( پکن و شانگهای) بازگشته است. رابطه این دو کشور در حال حاضر در چه وضعیتی است؟ مدیریت تنش بهتر و پایدارتر از آنچه در مدت زمان طولانی پیش از آن دیده ایم، ادامه دارد. البته با توجه به تعداد مسائلی که ما بین این دو کشور اصطکاک ایجاد کرده، مشخص نیست که لزوماً چنین وضعیتی ادامه پیدا خواهد کرد یا خیر؟

درست در طول دو هفته گذشته، رئیس جمهور آمریکا، تعرفه های جدیدی بر فولاد چین وضع و تحقیقات جدیدی را در مورد کشتی سازی چین آغاز کرده است. مخالفت های کنگره ایالات متحده با تیک تاک ادامه دارد.  شما خبر 2 میلیارد دلار کمک نظامی اضافی برای تایوان از جانب ایالات متحده را شنیده اید.  انتقادات زیادی از سوی آمریکایی‌ها در مورد حمایت مداوم چین از روسیه در جنگ اوکراین با ارائه فن‌آوری‌های با استفاده دوگانه به گوش رسیده است.

با توجه به همه این اختلاف ها آیا رابطه به سمت تقابل بیشتر حرکت خواهدکرد؟ پاسخ واقعا مشخص نیست.  وزیر امور خارجه چین گفت که آمریکایی ها باید بین داشتن یک رابطه محدود و یک رابطه مشارکتی یکی را انتخاب کنند و مطمئناً آمریکایی ها ترجیح می دهند هر دو طرف را داشته باشند. آنها می خواهند در زمینه هایی که برای آمریکایی ها مناسب است، مشارکت داشته باشند و در مناطقی که برای آمریکایی ها مناسب است، چین و قدرت این کشور را مهار کنند.

آمریکایی‌ها بیش از سایر کشورها می توانند چنین سیاست دوگانه ای را پیش ببرند زیرا ایالات متحده قدرتمندترین کشور جهان است و در نهایت چینی‌ها بیشتر از آمریکایی‌ها به چین نیاز دارند. با این حال، وابستگی متقابل زیادی میان واشنگتن و پکن  وجود دارد و چین هم از توانایی پاسخگویی به سیاست های آمریکا برخوردار است. اما سوال اینجاست که چین تا چه اندازه وارد این بازی تلافی کردن شده است؟ واقعیت این است که پکن عکس العمل مستقیم کمی از خود نشان داده است.

درست است که وزارت خارجه چین اعلام کرد که اگر حمایت تکمیلی از تایوان که خط قرمز چینی هاست امضا شود، اقدامات قاطعانه ای صورت خواهد گرفت و من گمان می کنم که به این معنی است که ما شاهد تحریم های بیشتری از سوی چین علیه پیمانکاران دفاعی ایالات متحده خواهیم بود اما این تا حد زیادی نمادین است. به نوعی مصداق اینکه زدی ضربتی ، ضربه ای نوش کن.

اما در مقابل همه سیاست‌های دیگری که آمریکایی‌ها به تازگی علیه چین اعمال کرده‌اند، ما شاهد تمرکز چینی‌ها بر مقاوم‌تر کردن کشور و اقتصادشان در برابر تلاش‌های آمریکا برای مهار آن بوده‌ایم، اما نه ضربه زدن مستقیم به آمریکایی ها. در واقع وضعیت چینی ها کاملا پایدار به نظر می رسد.

دیدیم که شی جین پینگ ، رئیس جمهور چین همچنان مستقیماً با وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن ملاقات کرد، دیداری که حذف آن برای دولت چین بسیار آسان بود و از سوی دیگر از نظر تاریخی در شرایط پرتنش رابطه چنین دیداری مرسوم هم نیست اما آنها ترجیح دادند که این دیدار انجام شود.

وزیر خارجه آمریکا به یک فروشگاه موسیقی رفت و می دانیم که او هم به خوبی گیتار می نوازد و هم به موسیقی علاقه مند است.  پوشش رسانه های دولتی چین از آن سفر بسیار انسانی، دوستانه و بی تکلف بود. در حقیقت برای چینی ها کاری ندارد که دکمه رفتار متقابل را فشار دهند تا نشان بدهند که از این وضعیت راضی نیستند اما این انتخاب آنها در جریان سفر بلینکن نبود. ما شاهد یک رفتار فوق العاده از سوی دولت چین بودیم و این بسیار مهم است.

با گفتن همه اینها، باز هم باید بگوییم که مدیریت رابطه با چین چالش برانگیزتر می شود زیرا در ایالات متحده، چه دموکرات یا جمهوری خواه، یکی از معدود مواردی که در سیاست خارجی می توانید روی آن توافق کنید این است که حواستان باید به چینی ها باشد. بنابراین فقط بایدن نمی تواند درباره سیاست واشنگتن در قبال پکن تصمیم بگیرد بلکه کنگره هم نقش خود را دارد.

در مورد رسانه های آمریکایی نیز وضع به همین منوال است و هرکدام ساز خود را درباره این رابطه می زنند و این در حالی است که در چین اگر رئیس جمهور اراده کند همه رسانه ها یک خط را دنبال خواهند کرد.  در حال حاضر، تعداد زیادی از شرکت ها و بانک های آمریکایی وجود دارند که مدیران عامل خود را برای سفر به چین می فرستند. تعامل میان مردم دو کشور بسیار زیاد است و این چیزی که مقامات چینی به شدت روی آن متمرکز هستند.

ارتباطات و همکاری های بسیار بیشتری در مورد مواردی مانند آب و هوا و برخی مسائل دیگر میان دو کشور وجود دارد.  همچنین در بالاترین سطح ایالات متحده تمایل زیادی برای ارائه اطلاعات بیشتر به چین وجود دارد آنهم در شرایطی که وضعیت جاری در خاورمیانه را می بینیم و چین هم مایل به برقراری آتش بس در غزه است و البته این تمایل میان پکن و واشنگتن در این مقطع مشترک محسوب می شود.

چینی ها دیپلمات های سطح بالا و توانایی زیادی برای جمع آوری اطلاعات که آمریکایی ها دارند، ندارند و به همین دلیل زمانی که مقام های سطح بالای آمریکایی با همتاهای چینی خود درباره خاورمیانه صحبت می کنند چینی ها به یادداشت برداری مشغول شده و البته از این روند راضی و قدردان هم هستند.

بنابراین به طور کلی، من همچنان شاهد تعاملات سطح بالا میان دو کشور هستم که بسیار سازنده است  اما همزمان شما در مقابل رابطه ای قرار می گیرید که هیچ اعتمادی در آن وجود  ندارد و  خط اصلی درگیری در آن به روش‌های مختلف و در مکان‌های مختلف در سراسر جهان ظاهر می‌شود. با گذشت زمان، حفظ این سطح پایدار در روابط ایالات متحده و چین دشوارتر خواهد شد. اما در حال حاضر، من فکر می کنم که ما احتمالاً به این روند حداقل تا زمان انتخابات در نوامبر ادامه خواهیم داد.